شرکت تحقیقات بازار آزود “– تحقیقات بازار، مطالعه نظام مند عواملی است که بر میزان فروش کسب و کار، در بخش های ویژه­ ی بازار تأثیر می­گذارند. کارآفرین باید از همان ابتدای فعالیتش، تحقیقات بازاریابی را در نظر داشته و از اطلاعات آن برای تدوین برنامه­ ی بازاریابی کسب و کار خود استفاده کند. مکان، نیازهای مشتریان، رقابت، ویژگی­ های محصول و مواردی از این دست، در تحقیقات بازاریابی مورد بررسی قرار می گیرند. ناآگاهی از وقوع تغییرات در بازار از جمله مشکلاتی است که بسیاری از کسب و کارها با آن روبرو می شوند. در مجموع، انجام تحقیقات بازاریابی، اطلاعات بیشتری را در رابطه با مشتریان در اختیار شرکت قرار داده، فرصت هایی که کسب و کار می­تواند از آنها بهره ببرد را شناسایی کرده و هدف هاي تبلیغات، روش های تبلیغ و نوع رسانه را مشخص می­سازد.

 امروزه عادات خرید مشتریان به سرعت در حال تغییر است. به عنوان مثال، در گذشته بسیاری از افراد، به صورت هفته ه­ای اقدام به خرید محصولات مورد نیاز خود می­کردند؛ هرچند در حال حاضر و با گسترش سوپرمارکت ها، خرید روزانه جایگزین خرید هفتگی شده است.

موقعیت مکانی، نیازهای مشتری، رقابت و خطوط تولید، بخش هایی هستند که باید مورد توجه قرار گرفته و شناسایی شوند. مشکل اکثر کسب وکارها این است که در طول زمان تغییر می کنند و مالک ممکن است به این مسئله آگاهی نداشته باشد. به طور کل، تحقیقات بازار اطلاعات اضافی را بازگو کرده، به شناسایی فرصت های جدید کمک می­کند و هدف هاي تبلیغاتی و نوع رسانه­ای که به منظور دسترسی به این هدف هاي انتخاب می­شود را تعیین می­کند.

تحقیقات بازار، به تعیین عادات و رفتار بازار نیز کمک می کند. به عنوان مثال، بسیاری از مردم، از حمل و نقل عمومی برای رفتن به خرید از پایین شهر استفاده می­کنند. این امر منجر به حرکت گسترده­ی مردم به حومه­ی شهرها، افزایش مالکیت اتوموبیل و در نهایت پیدایش و ظهور مراکز خرید حومه­ی شهر، به عنوان نمایندگی خرده فروشی، در اکثر مناطق کشور می­شود.

امروزه، گرایش و تمایل به ساعت های کاری کوتاهتر، خرید آنلاین و علاقه بیشتر به کالاهای راحت­تر و تجهیزات ورزشی مورد توجه قرار گرفته است. به علاوه افزایش قدرت خرید مردم در کشورهای توسعه یافته، تقاضای کالاها و خدمات تجملی را افزایش داده است. همه این تغییرات تاثیر بسیار زیادی بر عادات خرید مردم داشته و نیاز به داشتن کسب وکار انعطاف پذیر را افزایش داده است. تمامی این عوامل منجر به افزایش اهمیت تحقیقات بازار می­شود.

چگونگی انجام تحقیقات بازار

اطلاعاتی که در نتیجه تحقیقات بازار به دست می­ آید، باید به عنوان مبنایی برای تصمیم­گیری درآیند؛ مخصوصا در رابطه با داده­ هایی که به منظور حل یک مشکل خاص و تصمیم گیری در رابطه با آن گردآوری می­شوند. سوالی که در اینجا پیش می­ آید این است که تحقیقات بازار مناسب برای کسب و کارهای جدیدالتأسیس چیست و چگونه باید صورت پذیرد. در این خصوص، باید به سه موضوع توجه داشت. اول، موسسات تجاری، مشاوران کسب و کار و حتی تأمین­ کنندگان، منبع اطلاعاتی خوبی برای تحقیقات بازار هستند. دوم، کارآفرین می­تواند از یک شرکت مستقل که در حوزه تحقیقات بازار تخصص دارد، بهره بگیرد. سوم، کسب و کار جدیدالتأسیس می تواند واحدی را در درون کسب و کار بدین منظور راه اندازی کند. انتخاب بهترین روش برای تحقیقات بازار، به عوامل چندی بستگی دارد که از جمله می­توان به منابع شرکت، میزان دسترسی به اطلاعات موردنیاز، پیچیدگی و ابعاد مساله و مهمتر از همه هزینه هایی که برای شرکت در پی دارد، اشاره کرد.

منابع دست دوم

بدون توجه به اینکه چه کسی تحقیق را انجام می­دهد، منابع اطلاعاتی دست دوم، می­تواند در انجام تحقیق بسیار سودمند باشد. این اسناد، اطلاعاتی را در رابطه با صنعت و رقابت در آن در اختیار کارآفرین قرار می­دهد. به عنوان مثال، می­توان از نشریات اقتصادی نام برد. هرچند منابع دست دوم نقش مهمی در تحقیقات بازار داشته و اطلاعات خوبی را فراهم می­ آروند، نباید آنها را به عنوان تنها منبع اطلاعاتی در نظر گرفت. دو دسته­ ی اصلی از این منابع عبارتند از: آمارهای محلی و تجزیه و تحلیل فروش.

 آمار محلی

آمارهای محلی، منبع مناسبی برای گردآوری اطلاعات مرتبط با تحقیقات بازاریابی هستند. این آمارها، معمولاً توسط موسسات دولتی، استانی و یا منطق ه­ای ارائه می­شوند. کارآفرین می تواند از طریق اطلاعات ارائه شده توسط این موسسات، جمعیت منطقه را بر اساس توزیع سن، متوسط درآمد، تعداد نفرات خانواده، در اختیار داشتن اتومبیل، مالکیت منزل و توزیع سن کودکان، تقسیم بندی کند.

منبع اطلاعاتی دیگری که در این خصوص می­توان از آن استفاده کرد، اطلاعات جمعیتی، و مخصوصاً تغییر در جمعیت، است. در حال حاضر، بیش از نیمی درصد از جمعیت ایالات متحده، زیر 45 سال هستند. این افراد، عادات خرید متفاوتی نسبت به افراد مسن تر از خود دارند. مالک کسب و کار باید با توجه به این آمارها، راهبرد بازاریابی خود را تنظیم کند.

روش دیگری که افراد می­توانند از آن به منظور دستیابی به اطلاعات محلی استفاده کرده و هزینه و تلاش زیادی را نیز صرف نکنند، عضویت در مجلات اقتصادی، مطالعه­ ی روزنامه ها و تمرکز بر آمار منطقه­ ی مورد فعالیت است. معمولاً در روزنامه های محلی، آمارهایی در رابطه با سن جمعیت، میزان درآمد و… می­توان یافت. به هر حال در هر کشور، می­توان مجلات و روزنامه های اقتصادی را یافت که در برگیرنده­ ی اطلاعات مفیدی باشند. به عنوان مثال، در امریکا، مجلات اقتصادی وال استریت ژورنال، بیزنس ویک و فورچون از مقبولیت بیشتری برخوردارند. توصیه می­شود مطالعه و بررسی منابع اقتصادی به صورت نظام مند صورت بگیرد. بدین معنی که شخص، مطالب مهم را از منبع اصلی جدا کرده و در پرونده­ای ذخیره سازد. از این طریق، وی در نهایت منبع اطلاعاتی در اختیار خواهد داشت که می­تواند با تکیه بر آن تصمیمات بهتری اتخاذ کند.

بیشتر بخوانید : سهم بازار چیست

تجزیه و تحلیل فروش

تجزیه و تحلیل فروش، بخشی از تحقیقات بازاریابی است که با توجه به اطلاعات فروش کسب و کار صورت می­گیرد. از طریق تجزیه و تحلیل اطلاعات فروش، مالک یا مدیر کسب و کار می­تواند به تعدادی از سوالات پاسخ دهد. به عنوان مثال، سوالاتی که برای یک فروشگاه لوازم خانگی پیش می­ آید عبارتند از: در سال گذشته چه تعداد ماشین ظرف شویی فروخته شده است؟ چه تعداد فریزر فروش رفته است؟ محصولاتی که بیشترین فروش را داشته­ اند، کدامند؟ مشتریان، خرید خود را به صورت نقدی انجام می­دهند یا نسیه؟ اکثر مشتریان در نزدیکی فروشگاه سکونت دارند یا در فاصل ه­ای دورتر؟ این سوالات را می­توان به راحتی و با توجه به آمار فروش، اطلاعات مشتریان، آدرس، شماره تلفن و سایر اطلاعات آنها پاسخ داد.

منابع دست اول

آمارهای اقتصادی و تجزیه و تحلیل فروش اطلاعات مهمی را در اختیار مالک کسب و کار قرار می­دهند اما ایرادی که دارند این است که این اطلاعات مربوط به گذشته بوده و ممکن است در آینده این روند صادق نباشد. علاوه بر این، ممکن است این اطلاعات مربوط به بازاری که کارآفرین قصد سرمایه­ گذاری در آن را دارد نباشند. جمع­ آوری اطلاعات در رابطه با وضعیت فعلی مشتریان، نیاز به تحقیق جامع تری دارد. این عمل می­تواند توسط کسب و کار یا توسط شرکت تحقیقات خارجی صورت گیرد. در هر دو حالت، این تحقیق نظام مند شامل شش مرحله می­شود.

تحقیق نظام­ مند بازاریابی

تحقیق نظام­ مند بازاریابی مشتمل بر شش مرحله است:

تحلیل موقعیت: چه شرایطی بر صنعت و منطقه محلی حاکم است؟ برای مثال کسب و کاری را در نظر بگیرید که خدمات قالی شویی ارائه می­دهد. اولین اقدام مالک یا موسسه­ ی تحقیقاتی، جمع­ آوری اطلاعات موجود است. (این کار را می­توان با سؤال از موسسات ارائه دهنده­ ی آمارهای تجاری یا هر موسس ه­ای که اطلاعاتی در رابطه با محل مورد فعالیت دارد، انجام داد). سپس می­توان از اطلاعات اتـاق بازرگانی و منـابع اطـلاعات مـحلی دیگر نیز سود جست. در این مرحله، تحقیق کننده باید به این نکته توجه کند که اطلاعاتی را که برای مرحله­ بعد لازم دارد جمع­ آوری کند.

تنظیم و طرح ریزی یک گزارش از مشکل یا هدف: بدیهی است که کارآفرین، تحقیق بازار را با هدفی در ذهن خود انجام می­دهد. گاهی اوقات کارآفرین با مشاهده­ ی سایر کسب و کارهایی که در یک ناحیه مشغول فعالیتند، درصدد پاسخ به این سوال است که آیا می­تواند در این ناحیه فعالیت کند و یا حوزه­ ی فعالیت خود را به ناحیه ه­ای دیگر نیز تعمیم دهد.

طراحی تحقیق: تحقیق باید به چه صورتی انجام شود تا اطلاعات موردنیاز و صحیح جمع آوری شوند؟

نظرسنجی: بدین منظور از روش ها مختلفی می­توان بهره گرفت که رایج ترین آن پرسشنامه و مصاحبه است. صرفه نظر از اینکه این وظیفه بر عهده­ ی چه افرادی است، باید اطلاعات مرتبط با حوزه­ های مشخصی جمع آوری شود. در تدوین پرسشنامه باید به این نکته توجه داشت که ممکن است معنایی که مخاطب پرسشنامه از یک سوال دریافت می­کند، متفاوت با منظور اصلی طراح پرسشنامه باشد. همچنین در مصاحبه نیز مواردی همچون لحن مصاحبه­ گر یا نحوه­ ی پرسیدن سوالات می­تواند بر پاسخ فرد تأثیرگذار باشد. باید تا جائی که ممکن است از تعصب و خطا پیشگیری نمود. به عنوان مثال، مالک یک قالی شویی را در نظر بگیرید که قصد دارد با 100 نفر در خصوص کسب و کار خود مصاحبه کند. به عنوان مثال، اگر سوال خود را به این صورت مطرح کند که “آیا شما از شرکت من به منظور شستن قالی های خود استفاده می­کنید؟” درصد بالایی از پاسخ دهندگان به این سوال پاسخ مثبت خواهند داد. بهترین روش به منظور گردآوری اطلاعات تحقیقات بازار ، پرسیدن سوالات باز است. همین سوال را می­توان به این صورت پرسید. “قالی های خود را چگونه تمیز می­کنید؟” پاسخ این سوال، شما را از این امر آگاه می­سازد که در این ناحیه، چه تعداد مشتری بالقوه خواهید داشت.

جدول­ بندی، تحلیل و تهیه­ ی گزارش: در این مرحله، اطلاعات در جداول مشخص و معنا داری قرار می­گیرند. گاهی اوقات، فردی که اقدام به جمع­ آوری اطلاعات می­کند، می­پندارد که در مجموع تمامی پاسخ دهندگان به یک موضوع اشاره داشته، نگرانی ها و یا علایق مشترکی دارند. این امر به این دلیل است که وی تعدادی از مصاحبه شوندگان را به خوبی به یاد می­ آورد و پاسخ های آنها را به کل افراد تعمیم می­دهد. هرچند، با تجمیع و تجزیه و تحلیل پاسخ تمامی افراد، نتیجه­ ی ارزیابی می تواند کاملا متفاوت از برداشت فرد باشد. از این رو لازم است اطلاعات را در فرم ها وجداول مشخصی طبقه­ بندی نمود.

به کاربردن اطلاعات برای هدف مورد نظر: چه درصدی از مصاحبه شونده ها بیان کرده اند که از مراکز قالیشویی برای خدمات استفاده می­کنند؟ به صورت بالقوه، چه تعداد خانه وجود دارد که از این خدمات در هر سال استفاده خواهند کرد؟ تعداد شرکت های رقیبی که این خدمات را ارائه می­دهند، چه قدر است؟ شرکت، چه درصدی از این بازار را می­تواند از آن خود کند؟ با پاسخ به این سؤالات، مالک کسب و کار تصمیم­گیری کند که آیا کسب و کار خود را به منطق ه­ای دیگر گسترش دهد یا خیر.

گروه کانونی

گروه های کانونی، گروه های کوچکی از افراد (معمولاً بین 7 تا 10 نفر) هستند که نمونه ای از یک جمعیت بزرگتر بوده و در رابطه با دیدگاه ها، نظرات و علایقشان در رابطه با موضوعی خاص مورد مصاحبه قرار می­گیرند. گروه­ های کانونی، ابزار تحقیقاتی متداولی هستند که دسترسی به آمارهای کیفی را با صرف زمان اندک، فراهم می سازند. موفقیت در مصاحبه با گروه های کانونی مستلزم طی کردن 5 مرحله است:

مرحله اول: آماده سازی برای جلسه

شناسایی هدف هاي اصلی جلسه

طرح 4 تا 6 سوال اساسی پیرامون مساله

انتخاب افراد و دعوت از آنها برای شرکت در جلسه

تقریباً سه روز قبل از جلسه، با افرادی که به صورت تلویحی با شرکت در جلسه تماس حاصل نموده و در خصوص شرکت در جلسه به آنها یادآوری کنید.

مرحله دوم: افزایش تعداد سؤالات

طرح 4 تا 6 سوال اصلی. جلسات ممکن است تا 2-3 ساعت نیز ادامه داشته باشد. در این زمان نمی­توان به بحث در رابطه با بیشتر از 6 سوال پرداخت. از این رو، بهتر است از زمان استفاده  بهینه شده و از پرداختن به مسائلی که ربطی به موضوع ندارد، جلوگیری کرد.

اگر زمان کافی برای پرسیدن سوالات بیشتر فراهم شد، سوالات دیگری نیز مدنظر قرار داده و آنها را به بحث بگذارید.

از خودتان بپرسید که چه مشکلات یا نیازهایی را باید مورد بحث قرار دهید.

مرحله سوم: طراحی جلسه

برنامه ­ریزی: جلسه را برای 1 تا 2 ساعت و نیم برنامه­ ریزی کنید. جلسات نباید در زمان ناهار (ظهر) برقرار شوند زیرا موجب حواس پرتی افراد می­شود. اگر می­خواهید مواد خوراکی به افراد بدهید، سعی کنید در پایان جلسه و یا در زمان استراحتی که برای آنها در نظر گرفته­ اید این مواد را در اختیار آنها قرار دهید.

محیط و امکانات رفاهی: جلسه باید در یک اتاق کنفرانس یا مکانی که دارای با نور کافی، صندلی های راحت است برگزار شود، به گونه­ ای که افراد حاضر در جلسه احساس راحتی داشته باشند. همچنین آرایش صندلی­ها باید به صورتی باشد که همه شرکت کنندها روبه روی یکدیگر نشسته و برای هر کدام بر چسب­ هایی تهیه شود که نام و مشخصات هر کدام در آنها نوشته شده باشد.

وضع قوانین اولیه: این نکته اهمیت دارد که تمامی شرکت­ کنندگان، تا حد امکان در جلسه مشارکت داشته باشند. جلسه را به گونه ای اداره کنید که به تمامی سوالات مهم پاسخ داده شود. مواردی که رعایت آنها الزامی است عبارتند از: 1- بحث باید با تمرکز بر هر یک از سوالات یا مباحث اصلی پیگیری شود. 2- برای هر کدام از سوالات و افراد زمانی را اختصاص دهید. 3- برای هر کدام از سوالات، حد کفایت مذاکرات را در نظر بگیرید. بدین معنی که پس از احساس کفایت بحث پیرامون مبحثی خاص و یا به بیراهه رفتن آن، بحث پیرامون آن را متوقف کرده و به مبحثی دیگر بپردازید.

دستور کار جلسه: جلسه خود را به بخش های کوچکتری تقسیم کنید که به ترتیب شامل خوش آمد، مرور دستور کار، بیان هدف هاي جلسه، مروری بر قوانین حاکم بر جلسه، معرفی و بیان سؤالات باشد.

تعداد شرکت کننده ها: گروه کانونی معمولاً از 6 الی 10 شرکت کننده تشکیل شده است که ویژگی های یکسانی (به عنوان مثال از لحاظ گروه سنی، موقعیت، درآمد، بازار هدف و غیره) دارند.

جلسه را با یادداشت برداری یا با ضبط صوتی یا تصویری ضبط و ثبت کنید. همچنین از نمودارها، کارت یا ابزار دیگر برای ثبت و ارائه­ی گزارشی از آنچه گفته شده استفاده کنید.

مرحله چهارم : پیش برد و اداره جلسه

بیان دستور کار و هدف هاي جلسه

به معرفی خود و سایر افرادی که به شما در برقراری جلسه کمک نموده­ اند، بپردازید.

نحوه­ ی ثبت اطلاعات و حفظ اسرار شرکت کنندگان در جلسه (در صورت نیاز) را تشریح کنید.

زمانی که گروه کانونی به یکی از سوالات پاسخ می­دهد، باید فردی یافته ها را خلاصه کرده و به صورت گزارش ثبت کند.

جلب اعتماد شرکت کننده: اگر تنها یک یا دو نفر در جلسه صحبت کرده و سایرین سکوت اختیار می­کنند، از آنها دعوت کنید تا نظراتشان را بیان دارند. از روش میزگرد استفاده کنید؛ به نحوی که هر کدام از افراد، به ترتیب به بیان نظرات خود بپردازند. از یک سمت میز شروع کنید و به هر کدام از افراد فرصت برابری برای اظهار نظر دهید.

اتمام جلسه: به شرکت­ کننده ها بگویید که کپی گزارش جلسه، در صورت نیاز به این افراد داده خواهد شد و از آنها به علت حضور در جلسه تشکر کنید.

مرحله پنجم: پیگیری، بلافاصله پس از جلسه

همه پاسخ ها را در یک گزارش بیاورید. در این امر، تأخیر نکنید زیرا بعضی موارد جزئی جلسه ممکن است از قلم افتاده و یا فراموش شود. گزارش نهایی را برای تعدادی از شرکت کننده ها ارسال کنید تا صحت موارد ذکر شده در گزارش را تأیید کنند.

در صورت امکان، پیشنهادات ارائه شده را اجرایی کنید.

اگر جلسات گروه کانونی به خوبی برگزار شود، می­توان با استفاده از آنها به اطلاعات مناسب و صحیح، در مدت زمان اندک دست یافت. هرچند این اطلاعات کیفی بوده و نمی­توان آنها را از لحاظ آماری مورد تحلیل قرار داد.

سایر روش های جمع­ آوری اطلاعات

یکی از رایج­ ترین روش های جمع­ آوری اطلاعات، مصاحبه در منزل است. روش دیگر، که می­توان آن را به عنوان پرکاربردترین و ساده ترین روش نیز در نظر گرفت، نظرسنجی و گفتگو با مشتریانی است که به قصد خرید وارد فروشگاهی می­شوند. در مصاحبه با مشتریان (در فروشگاه)، باید فرد مناسبی را برای این کار در نظر گرفت که تعدادی سوال ساده از آنها پرسیده و زمان زیادی از مشتری نگیرد. اطلاعات را می­توان در برگه­ های کوچکی که برای هر کدام از پاسخ دهندگان در نظر گرفته شده است، ثبت کرد. معمولاً سوالاتی که در این نوع نظرسنجی ها پرسیده می­شود عبارتند از: معمولاً پس از چه مدت به این مغازه مراجعه می­کنید؟ محل سکونت تان کجاست؟ هفته­ای چند بار خرید می­کنید؟ برای خرید چه اقلامی به این فروشگاه می­ آئید؟ دلیل خرید شما از این فروشگاه چیست؟

اگر مشتریان، به هر دلیلی مایل به پاسخ به سوالات نباشند می­توان از روش های دیگری استفاده کرد. معمولاً، فروشگاه ها برای رفع این مشکل، جعبه­ های را در نظر می­گیرند تا مشتریان نظرات خود را در آن بریزند.

روش دیگری که اغلب کسب و کار های جدید از آن استفاده می­کنند، نظرسنجی پستی است. این نوع پرسشنامه ها برای پاسخ دهنده ها ارسال شده و از آنها خواسته می­شود اقدام به پر کردن آن نمایند. این نظر سنجی ها معمولا ارزانتر از مصاحبه­ ی شخصی بوده و ثبت اطلاعات آنها آسان تر است. بسته به هدف نظر سنجی و گروهی که تحقیق می­کنند، ممکن است افراد زیادی به پرسشنامه های پستی پاسخ دهند. در حقیقت شرکت ها به این نتیجه رسیـده­ اند که این روش معقول تر از مصاحبه است. به عنوان مثال، در یک مورد، شرکتی که تعداد مشتریان زیادی داشت، به این نتیجه رسید که نـتایج پرسشنامه های پستی با نتایج به دست آمده از مصاحـبه یا پرسشنامه های دستی متـفاوت است. در نهایت، پس از بررسی عـادات خرید مشتریان، شرکت به این نتیجه می­رسد که پرسشنامه های پستی صحیح تر هستند.

روش دیگری که می­توان به منظور کسب اطلاعات مشتریان استفاده کرد، مصاحبه های تلفنی است. در این روش، در ابتدا، باید فرد مصاحبه شونده را از این موضوع اگاه نمود که از وی برای شرکت در یک نظرسنجی دعوت شده است. سوالاتی که از قبل فراهم شده­ اند پرسیده شده و پاسخ ها ثبت می­شوند. مهمترین مزیت مصاحبه های تلفنی این است که هزینه­ ی کلی این نوع مصاحبه پایین بوده و یک مصاحبه کننده می­تواند با تعداد افراد زیادی مصاحبه کند. البته باید به نکاتی چند نیز توجه داشت. به عنوان مثال، فرد مصاحبه­ گر باید از صدای مطلوبی برخوردار بوده و سوالات در عین سادگی و کوتاهی پرسیده شوند. اگر مدت مکالمه تلفنی (مصاحبه) طولانی شود، پاسخ دهنده خسته شده و سریع تر خواهان اتمام مکالمه خواهد شد. علاوه بر این، در بعضی کشورها، امکان انجام مصاحبه ­ی تلفنی محدود شده است.

در نهایت، مالک کسب و کار باید تحقیقات حرفه­ای را به منظور جمع آوری اطلاعات مشتریان انجام دهد. این امر مخصوصاً در رابطه با محصولات و خدمات جدید اهمیت بیشتری می­یابد. معمولاً در فروشگاه ها میزهایی برای معرفی محصولات جدید و ارائه­ی آنها به مشتریان وجود دارد.

استفاده از داده های تحقیقاتی

زمانی که اطلاعات جمع آوری می­شود مالک کسب و کار باید در رابطه با چگونگی استفاده از آنها تصمیم­ گیری کند. تا به حال، آنچه که او انجام داده جمع­ آوری مقداری اطلاعات و ارقام بوده است. حال وی باید اطلاعات را در جدول قرار داده و سپس به طبقه بندی آنها بپردازد. برای نمونه، اگر مالک معتقد است اغلب خریداران در مغازه­ ی اسباب بازی فروشی، کودکان یا والدین جوان هستند باید به تعداد افراد در این بخش که به طور مثال بین 1 تا 9 سال (کودکان) و 20 تا 39 (سن اغلب والدین)، و اینکه آیا تعداد آنها در حال افزایش یا کاهش است توجه کند. فرض کنید مالک برای بخش اصلی شهر، اطلاعات آماری مربوط به 10 سال پیش و امروز را جمع­ آوری کرده و آنها را به صورت زیر در جدول قرار داده است. توجه کنید که درصد ارقام مربوط به امروز تقریباً شبیه ده سال پیش است. تقریباً 26 درصد جمعیت، کودکان زیر ده سال هستند و 30 درصد نیز در گروه سنی بین 20 الی 39 سال قرار دارند. بنابراین همان طور که مشاهده می­شود، تغییر جمعیتی چشمگیری در این دو گروه وجود نداشته. هر چند که به جمعیت ناحیه، 45 درصد افزوده شده است.