شرکت تحقیقات بازار آزود– حتما در زمان منبع نویسی و یا جستجوی مقالات به واژه DOI برخورد کرده اید. برخی از پژوهشگران سوال می کنند که DOI چیست و اصلا به چه درد می خورد و آیا در زمان منبع نویسی لازم است به آن اشاره شود یانه؟
DOI مثل کد ملی است. همانطور که وقتی کد ملی را وارد یک سیستم خاص مثلا سیستم خرید آنلاین بلیت قطار می کنید و بلافاصله نام و نام خانوادگی و سایر مشخصات شما بازیابی و نمایان می شود، DOI هم مثل کد ملی مقاله را برای شما بازیابی می کند.
DOI که در واقع فرم خلاصه شده Digital Object Identifier است، به معنای بازیابی محتوای دیجیتال است. به عبارتی دیگر، DOI یک استاندارد بین المللی برای شناسایی اسناد الکترونیکی است که از دو بخش کد ناشر و کد سند تشکیل شده و به وسیله علامت ”/“ از یکدیگر جدا می شوند( مانند: DOI: 10.1080/04419057.2009.9674580). پس DOI از دو بخش تشکیل شده است :یک پیشوند و یک پسوند. کد DOI می تواند برای متون (مجلات،کتاب ها، کتابچه های خلاصه مقاله و مقالات)، صداها، تصاویر و یا حتی نرم افزار ها نیز استفاده شود.
هر مجله علمی دارای یک DOI است که عنوان ژورنال را بازیابی می کند و گاه حتی در برخی مجلات هر مقاله یک DOI دارد و این امر کمک می کند که اگر مقاله ای پذیرش گرفته ولی هنوز چاپ نشده، به جای ذکر مشخصات مربوط به شماره یا دوره و یا حتی صفحات مقاله در مجله مربوطه، به مقاله مورد نظر ارجاع دهید و در منبع نویسی علاوه بر DOI فقط به ذکر نام نویسنده و نشریه و عنوان مقاله اکتفا کنید.
در کل DOI مختص یک مقاله می باشد. که با کلیک بر روی آن می توانید به مقاله دسترسی داشته باشید. نکته بسیار جالب و کاربردی این است که می توانیم با داشتن این کد از هر مقاله به راحتی به آن دسترسی داشته باشیم.
در منبع نویسی هم فقط کافی است بعد ار نوشتن مشخصات مقاله، یعنی، نام نویسنده، سال ، عنوان مقاله، نام نشریه، شماره و دوره، صفحات . کد DOI را اضافه کنید.
از همین رو آژانس تبلیغاتی پرمون طرح می تواند به شما کمک کند .